Samburo Avo68-R115

Hoewel het bedrijf van buiten nauwelijks opvalt vanaf de weg, zie ik hierbinnen de meest moderne staaltjes van kunststofbouwtechnieken.  In de hal waar de vleugels van de Samburo gebouwd worden ruikt het lekker naar gezaagd hout. Houtbewerkers (een helaas uitstervend beroep) frezen riblijsten, lijmen ribben en liggers en monteren dit alles in twee vleugelvormen. Hout is nog steeds het lichtste materiaal om sterke vleugels van de bouwen, en het kent geen vermoeiing!
Twee hallen verderop staat het moederframe van de romp waarin de staalbuizen geklemd worden om dan tot een zeer lichte, maar sterke, romp gelast te worden. Alle buizen worden op maat, op de millimeter nauwkeurig door een laser gesneden, als pakket aangeleverd en kunnen zo in het moederframe geplaatst worden. Het laswerk is van hoge kwaliteit en de gehele buizenromp wordt met stikstof gevuld en op 4 bar gebracht. Zo is corrosie van binnenuit onmogelijk en kan doormiddel van controle van de drukmeter gezien worden of the structuur tijdens het vliegen of harde landingen overbelast is geweest.
Het vliegveldje Bohlebergerfeld van de LSG Waterkant-Zetel, op een paar kilometer van de fabriek van MD. ligt er een beetje zompig bij, dus kunnen we gelijk vaststellen hoe hoog het “Parijs-Dakar” gehalte van dit vliegtuig is.
Lees het hele rapport in de volgende editie van Piloot en Vliegtuig

{mosimage}