Pagina 59 van: Piloot en Vliegtuig Editie 3-2021

PILOOT EN VLIEGTUIG maart 2021 59

nieuw gebouwd. De romp van de ‘500’ is daarbij volledig nieuw inclu-
sief een verlenging met circa 121 cm. In die romp worden grote ramen
met dubbelglas ingebouwd. achter in de luxueuze cabine wordt een toi-
let voorzien. Bovendien beschikt de ‘500’ over een drukcabine. In de
vroegere bommenruimte wordt nu een zeer grote bagageruimte voor-
zien. In standaarduitvoering biedt de cabine plaats aan twaalf passagiers,
maar in een veel krappere uitvoering voor luchtvaartmaatschappijen
kunnen er negentien stoelen in. De center-sectie van de vleugel wordt
vernieuwd en biedt plaats aan brandstof- en olietanks. Dankzij de lange-
re en sterkere vleugel is het mogelijk Pratt & Whitney r-2800 motoren in
te bouwen. Dezelfde achttiencilinder-motoren worden ook bij de DC-6
gebruikt. De vleugel laat ook toe grotere hertekende fowler-flaps te voor-
zien. En omdat de vleugel langer is, en de motoren dus verder van de
cabine verwijderd zijn, daalt de geluidshinder voor de passagiers. De
propellers zijn dezelfde als voor de Lockheed Constellation worden ge-
bruikt. Ze zijn voorzien van DC-7 spinners. Het hogere gewicht van het
vliegtuig wordt gedragen door een versterkt landingsgestel met dezelfde
remmen die ook voor de DC-7 worden gebruikt.

CertifiCatie
De certificering van het model zou zeer lang duren: van 1959 tot 1963
om precies te zijn. Dit is vrij logisch omdat geen twee ‘500’s’ gelijk zijn
aangezien elk vliegtuig aangepast wordt aan de wensen van de klant. En
terwijl Howard wacht op certificering, kunnen veel grotere constructeurs
zonder problemen hun gloednieuwe turboprop-vliegtuigen bouwen en
laten goedkeuren. Daarom worden er ook maar zeventien Howard
500’s gebouwd, en dit ondanks het feit dat het model maar de helft
kost van wat je voor een nieuw ontworpen zakenvliegtuig moet neertel-
len. maar het grote nadeel van de Howard schuilt in het onderhoud. Een
vliegtuig met ‘oude’ technologie heeft immers veel meer onderhoud no-
dig dan de nieuw ontworpen juweeltjes, en dat maakt de ‘500’ in ge-
bruik extra duur.

StraalomkeerderS
maar daarmee is ‘Dee’ Howards avontuur nog niet ten einde. als duide-
lijk wordt dat de ‘500’ geen groot succes zal worden, richt Howard de
‘Dee Howard Co (DHC)’ op met een vestiging in San antonio. Daar wil
hij zich toeleggen op de vervaardiging van onderdelen die de prestaties
van bestaande vliegtuigen moeten verbeteren. Voor Bill Lear bouwt Ho-
ward de eerste mock-up op ware grootte van de Learjet. Daarna gaat hij
thrust reversers bouwen voor de GE CJ-610 straalmotor. Samen met Eti-
enne Fage, een ingenieur die meewerkte aan het Concorde-project,
bouwt Howard een reeks straalomkeerders die gaan behoren tot de
standaard-uitrusting van nieuwe zakenjets van zowel Hawker als Das-
sault. Nadat deze activiteit zeer rendabel blijkt, verkoopt Howard dit on-
derdeel aan Nordam uit tulsa in Oklahoma.
Samen met Jim raisbeck ontwierp en bouwde Howard vervolgens de
Howard/raisbeck mark II technology Set voor de Learjet die onder meer
de prestaties van het vliegtuig op korte startbanen verbeterde. De Dee
Howard Xr (Extended range) modificatie verhoogde de efficiëntie van
de zakenjet met nagenoeg 23 procent. In 1988 werkten er reeds 1.500
mensen voor de Dee Howard Co. Bovendien beschikte het bedrijf over
een hele reeks hangars op het vliegveld van San antonio, groot genoeg
om vliegtuigen als een Boeing 747 of DC-10 te stallen. Howard ging in
2006 met pensioen en overleed in 2009.

Bijschrift

??

? ?

??

??

De Howard Super Ventura.

Howard 250.

Howard 500.

Iedere Howard 500 was uniek.

De ‘500’ was een eigen ontwerp van Dee Howard.

58-59_howard250.indd 59 16-02-21 11:54