Pagina 47 van: Piloot en Vliegtuig Editie 2-2021

PILOOT EN VLIEGTUIG februari 2021 47

na hun emigratie uit het VK met hun ouders zijn beland en hun muzika-
le carrière zijn gestart.

nAvigAtie in AustrAlië
De australische standaard is Ozrunways die je op je tablet alle mogelij-
ke informatie en kaarten verschaft voor ongeveer € 100 per jaar. uiterst
betrouwbaar en gebruiksvriendelijk. Net als in Nederland komt daar bijna
geen kaart meer aan te pas.
australië is onmetelijk groot en er is veel onbewoond gebied. Vooral als
je naar het hart van australië vliegt, kom je onder meer over woestijnge-
bied (in ons geval de Simpson desert, daar past Nederland vier keer
in… !). Je komt er geen kip tegen als je het vliegtuig aan de grond zou
moeten zetten. Dus je moet je voorbereiden op een (koude) overnach-
ting en water en mondvoorraad meenemen. Deze gebieden worden
Designated remote areas genoemd.

cessnA c210
Voor de vierdaagse trip konden we de C210 van de raC mee krijgen.
De VH-eLS is een C210L Centurion om precies te zijn, bouwjaar 1971
(C/N 21059519, iO550 motor, 310 pk) en komt oorspronkelijk uit de
VS. Het toestel heeft onder andere in Texas en Californië gevlogen (als
N43rG) en is door de huidige eigenaar in 2013 in australië ingevoerd
(kwam ‘opgevouwen’ in een container naar brisbane). De eLS is een
van de vliegtuigen die door een privé-eigenaar aan de club wordt ver-
huurd ten behoeve van haar leden.
Hoewel de C210 een maatje groter is dan de C172, is deze qua vliegka-
rakteristiek zeer vergelijkbaar. Voelt alleen wat zwaarder aan op de grond
en in T/O. De payload is echter waanzinnig: vier volwassenen, volle
tanks (338 l usable) plus bagage en bij 35 graden Celcius komt die nog
los van de baan. een kruissnelheid 160-165 KiaS (296-306 km/h) was
met ‘volle bak’ zonder problemen te realiseren. Verbruik: 60 liter p/h. er
is plaats voor zes personen, maar die achterste twee stoelen zijn erg
krap. Die waren uit de VH-eLS verwijderd, waardoor er meer bagage-
ruimte voorhanden was.
Peter apons copiloot is net als op de eerdere trip naar birdsville op-
nieuw remko Wallach (heeft zijn PPL bij de raC behaald). Ze houden
elkaar goed scherp in de cockpit want hoewel de basis van het vliegen
hetzelfde is, blijkt de ‘approach’ tussen Nederland en australië best ver-
schillend in de manier waarop we het vliegen benaderen. Verder zijn dit-
maal broer Marc apon en Marc Wingelaar van de partij.

Onderstaand reisverslag is opgetekend door Marc Wingelaar.

dAg 1
Zaterdagochtend 29 februari. iedereen heeft er zin in, en piloot
remko Wallach heeft gezonde spanning voor zo’n grote trip. Na de
nodige administratie, het inpakken van het vliegtuig en de pre-flight

checks is het dan zover, 9:00am take-off van redcliffe (YreD).
We vliegen over de noordelijke buitenwijken van brisbane, langs Lake
Wivenhoe, over de Great Dividing range naar het westen. Het landschap
wordt vlak en we vliegen urenlang boven groen landbouwgebied. De zit
in de C210 is verrassend comfortabel en met de ventilatie erbij ook qua
temperatuur best te doen.
eerste tussenlanding, Charleville (YbCV). een dorpje met 3.000 inwo-
ners en een vliegveld. We tanken, strekken onze benen en legen de
blaas (want geen wc aan boord), voordat we weer opstijgen voor een
leg van ruim 2,5 uur naar birdsville.
Peter is nu de PiC en brengt ons weer op koers westwaarts. Het land-
schap verandert steeds van kleur en gaat langzaam over in woestijnland-
schap. bebouwing wordt schaars en de temperatuur gaat omhoog. Het
is een continue afweging qua hoogte. Hoger is stabieler (minder turbu-
lentie) en koeler. Dat maakt de reis comfortabel (en zuiniger), maar je
ziet minder details van het landschap. Van grotere hoogte wordt wel de
enorme weidsheid van het landschap heel duidelijk. australië is echt ver-
schrik-ke-lijk groot! als we de landing inzetten in birdsville zijn we op
2/3 van onze reis vandaag en hebben dan al 5,5 uur gevlogen.

birdsville (Ybdv)
in birdsville (YbDV) duurt de geplande ‘splash & dash’ wat langer dan
gepland. Het vliegveld van deze ‘wereldstad’ (115 inwoners) is uitge-
storven en we krijgen de fuel pomp niet aan de praat. Het beroemde
(echt waar) birdsville-hotel ligt vrijwel naast de landingsbaan, waar we
een drankje kunnen krijgen en daar blijken ze ook over het tanken te
gaan. Ook doen we de beste 12 dollar-investering ooit: een vliegenne-
tje! Je wordt in de outback echt helemaal gek van de vliegen, die conti-
nu in je neusgaten, mond en oren kruipen. Zonder zo’n netje ben je

bijschrift

??

? ?

??

??

46-47-48-49_tripverslag.indd 47 19-01-21 11:46