Pagina 21 van: Piloot en Vliegtuig Editie 2-2021

PILOOT EN VLIEGTUIG februari 2021 21

Het toestel speelde ook een rol? De Aquila vind ik altijd een
geweldig goed concept. Licht en rank, maar voelt toch aan
als een volwassen Single Engine Piston…
“Ja een prachtig toestel. en als ik straks mijn brevet heb en
alleen ga vliegen of met een passagier, zal ik er ook zeker
mee door gaan. Maar breda heeft ook nog een vierzitter, en
dat lijkt me ook wel wat om met meer mensen op stap te
gaan.”

Waren er dingen die tegenvielen bij de opleiding? Die veel
moeilijker waren dan je had gedacht?
“ik ben echt wel een man van de feiten en nummertjes, en
daar hou ik me dan aan. Maar in de praktijk werkt het niet
zo. Vijfenzestig op final kan best zeventig zijn, met een gus-
ty windje recht op de neus, en je mag er soms ook wel een
keertje onder komen. Je moet leren dat het richtgetallen
zijn, het toestel leren aanvoelen, en dan krijg je er vanzelf
het juiste gevoel voor. Daar moest ik wel flink aan wennen
in het begin. en doorgaan als je er niet lekker voor zit. Dat
is ook een punt. Je denkt ‘het gaat niet echt lekker, maar
het moet toch lukken’. Maar soms wil het gewoon niet, en
dan moet je de beslissing nemen om de landing af te bre-
ken, een overshoot te maken en het nog eens te proberen.
Toen ik dat de eerste keer gedaan had, was dat echt een
heel leerzame ervaring.”

‘Verkeerd ervoor…ga dan dóór’, is de uitdrukking. Beetje
verwarrend verwoord, vind ik altijd, maar de bedoeling is
duidelijk. En de touch-and-go’s? Waar doen jullie die?
“Voorlopig hebben we nog alles op Seppe zelf gedaan, af-
gezien van één keertje Midden-Zeeland. Dan moet je toch
weer aan een heel ander circuit wennen. Momenteel zijn
we met de noodlandingen bezig. Dat is ook nog best een
klus. Heel veel dingen doen in korte tijd.”

Seppe vind ik niet altijd het allergemakkelijkste veld, met die
bebouwing links en rechts. Wat jij?
“Zeker met crosswind kan het wel eens vechten zijn, je
krijgt wel eens een uitdaging gepresenteerd. Maar je leert
ervan en dan zal een ander vliegveld je niet snel meer ver-
rassen.”

Ik hoor het al Menno, dat is de juiste insteek. Gaat lukken,
allemaal.

Onlangs schreef ik op upinthesky over een air-
park in Quixadá. Het onderwerp blijft me fasci-
neren. Omdat ik zelf een van de weinige air-
park-bewoners van europa ben? in de VS zijn
er schat ik 70.000. een stad als Doetinchem.

Wonen op een vliegveld. Je moet ertegen kun-
nen dat je uit bed gerammeld wordt door een
laag overvliegende politie-helikopter. Maar ver-
der? bekijk het eens anders. Hoeveel contact
hebt u met uw buren? Zijn het gelijkgestem-
den?

Ga eens aanbellen bij een willekeurige Vinex-
wijk. Vaak meteen een bloedbad, als je over
de buren begint. ‘De buren’ staan zelfs op
nummer één in de Hollandse ergernis Top
Honderd. Of kijk eens naar ‘De rijdende rech-
ter’.

en het Hollandse Villawijkje? Hoe groter de fy-
sieke afstand, hoe groter de ergernis. auto’s
die in het zicht geparkeerd worden. rashon-
denblaf en barbecueluchten. en vergeet de
kinderen niet, in villawijken zijn dat beruchte
klootzakjes.

Geen wonder dat het sociale leven tóch al op
grote afstand van de woning plaatsvindt, en
men er sowieso met de auto op uit moet om
gelijkgestemden te vinden! ik ken mensen die
vier keer per week dertig kilometer naar een
vliegveld rijden. en dan met een slok op weer
terug naar huis.

uit eigen ervaring weet ik trouwens dat er met
piloten prima over films, politiek of muziek te
praten valt. andersom ligt dat anders: uw
buurman met zijn golfclubs bewegen om over
vliegen en vliegtuigen te praten is een stuk las-
tiger.

Het enige waar die over wil praten is wat dat
nou allemaal kost, dat vliegen.

TAKE-Off Door: Goof bakker

WoNeN op
eeN vlieGvelD?

je moet

ertegen

kunnen

Goof bakker

is luchtvaartpublicist

goofbak@planet.nl

20-21_osolomio(15)takeoff.indd 21 19-01-21 11:36