64 PILOOT EN VLIEGTUIG december 2020
HisToRie door: Thijs Postma – Foto’s: collectie Postma
gang gered. en dat niet alleen. Hij zag bovendien kans om van de
rb.211 een bedrijfszekere motor met een hogere stuwkracht te maken.
Hooker was eigenlijk in ruste, maar in verband met de grote problemen
rond de rb.211 werd hij verzocht om zijn talenten erop los te laten.
met een fl inke fi nanciële steun van de britse overheid werd rolls-royce
weer in het zadel geholpen, waardoor het rb.211-programma weer kon
worden voortgezet. Hiermee werd de prijs van het eindproduct wel ho-
ger.
Nu was echter Lockheed aan de beurt om overheidssteun te vragen.
door verliesgevende militaire opdrachten was het bedrijf in fi nanciële
problemen gekomen en als het Tristar-programma zou worden stopge-
zet, zou dat de zaak nog verergeren. de Amerikaanse staat verleende
Lockheed uitstel van executie, iets wat zeer ongebruikelijk was. een bij-
zondere garantieovereenkomst tussen de britse en Amerikaanse over-
heid van US$ 250 miljoen en vooruitbetalingen van toekomstige Tristar-
klanten, gaven Lockheed weer wat fi nanciële lucht. Toen in april 1972
de eerste Tristars de fabriek verlieten waren er bijna vijf jaar verlopen,
waarvan concurrent douglas met zijn dc-10 dankbaar gebruikmaakte
voor een marketingcampagne.
long-range TrisTar
In 1976 lanceerde Lockheed als antwoord op de douglas dc-10-30 de
intercontinentale L-1011-500 Tristar. deze had een grotere actieradius
maar kon minder passagiers vervoeren. de eerste klant van deze versie
was british Airways, die met een accommodatie van 246 stoelen de
route Londen-Abu dhabi onderhield.
de volgende versie was de Advanced Tristar die kort daarna verscheen.
deze versie had een nog grotere brandstofcapaciteit en een nieuwe,
technologisch geavanceerde vleugel, die de spanwijdte met bijna drie
meter vergrootte. met slechts 10% minder passagiers leek deze langeaf-
standsversie de ideale opvolger voor de douglas dc-8 en boeing 707.
certifi catie volgde in 1979 en de eerste klant was Pan American. de gro-
te orders voor deze en andere versies van de Tristar waar Lockheed op
had gerekend, bleven echter uit. de introductie van de Airbus A300 en
A310 en de boeing 767 maakten de zaken er niet beter op voor Lock-
heed. In december 1981 werd de productie stopgezet en op 19 augus-
tus 1983 werd de 250e en tevens laatste Tristar de fabriek uitgerold.
de Tristar was een raspaardje dat populair was bij passagiers. met zijn
zuinige en stille turbines was het een milieuvriendelijk toestel. maar de
de Advanced Tristar had een nog grotere brandstofcapaciteit en een nieuwe, technologisch geavanceerde vleugel met bijna drie meter meer spanwijdte.
L-1011 cabine van Gulf Air.
62-63-64-65_historietri-star.indd 64 16-11-20 14:28
