PILOOT EN VLIEGTUIG december 2016 71
Samuel P. Langley (rechts) en charles manly. Wilbur (links) en orville Wright. Glenn curtiss.
ne die een man kon vervoeren, te bouwen voor militaire doeleinden.
Het verslag was gunstig waarna de technische autoriteiten van het de-
partement van oorlog besloten om 50.000 dollar uit te trekken voor het
ontwerpen, bouwen en beproeven van een groot toestel. de helft van
het geld werd meteen beschikbaar gesteld, de rest naar behoefte. Lang-
ley zou, naast zijn dagelijkse werk, zonder vergoeding aan het project
werken. de commissie van regenten van het Smithsonian Institution ver-
leende hem een machtiging om aan het werk te beginnen en om alle
hulpmiddelen van het instituut te gebruiken.
Het grootste probleem was het vinden van een bruikbare motor. Noch
in Amerika, noch in europa was een fabriek van automobielmotoren be-
reid om een motor te bouwen, die aan Langley’s eisen voldeed. de mo-
tor moest 0,45 kg per pk wegen zonder brandstof of water. Uiteindelijk
voerde Langley tegen zijn zin het werk zelf uit en onder leiding van ing.
manly werd aan de bouw begonnen in de werkplaatsen van het
Smithsonian Institution. In die tijd was er nog geen ervaring op het ge-
bied van de bouw van lichte vliegtuigmotoren. Alles moest van de grond
af aan worden opgebouwd. breuken kwamen regelmatig voor omdat de
onderdelen een minimaal gewicht moesten hebben en zwaar werden
belast. Uiteindelijk was het resultaat een vijfcylinder luchtgekoelde ster-
motor met een vermogen van 52 pk, die via een transmissie twee pro-
pellers aandreef. Het totale gewicht van het bemande vliegtuig bedroeg
376 kg en het vleugeloppervlak bedroeg 97 m2. de dwarsbesturing
moest plaatsvinden door middel van verplaatsing van het gewicht van
de bestuurder.
misLukte proeven
de bemande Aerodrome en het model werden aan boord van een
woonschip gebracht, dat naar een breed deel van de Potomac-rivier
werd gesleept. op het platte dak werd een startbaan geplaatst met twee
rails die over de gehele lengte van de boot waren aangebracht. Het toe-
stel had geen wielen, schaatsen of drijvers, maar rustte op een wagen
die over de rails liep. Nadat voldoende vliegsnelheid was bereikt, moest
het toestel zich automatisch van de wagen losmaken. een bootvormige
romp maakte een landing op het water mogelijk.
op 7 oktober 1903 was alles gereed voor de eerste proef. met ing.
manly als bestuurder werd het toestel gelanceerd. Aan het eind van het
lanceerplatform kreeg het een ruk, werd naar beneden getrokken en
Langley Aerodrome-model uit 1900.Lancering in 1896 van model no 5.
70-71-72-73_controverse.indd 71 15-11-16 13:41
