Pagina 20 van: Piloot en Vliegtuig Editie 12-2016

De meeste mensen die in deze kolommen optreden, heb-
ben als voornaamste doel om vooral snel en voordelig solo
te gaan, en idem te slagen voor hun brevet. Sander Pijnen-
burg koos een heel andere insteek: hij wil van zijn grote pas-
sie, de historische luchtvaart, ook zijn beroep gaan maken.
En daarom koos hij van meet af aan voor de klassieke weg:
solo gaan op de ‘Trainer aller Trainers’. De DeHavilland Tiger
Moth. “Omdat Biggles dat ook deed”, grapt hij.

Dat moet een heel gedoe geweest zijn, zo’n first solo op dat
toestel?
“Ja! Ik ben er een aantal keer voor naar Cambridge gereden,
met m’n tentje achter in de auto. Elke keer maar weer wachten
tot de weersomstandigheden oké waren. Met name de
crosswind was nogal een uitdaging. ‘Cambridge’ heeft één ver-
harde baan, en een parallelle grasbaan. Alleen die laatste kon-
den we gebruiken, omdat onze Moth een ‘skid’ heeft, geen
staartwiel dus, en geen remmen. Het weer was vaak een pro-
bleem, maar daar staat tegenover dat ik fantastisch geholpen
ben. De laatste dag dat ik nog vrij kon nemen, heeft mijn in-
structeur zèlf ook vrij genomen. Het was een prachtige, zonnige
ochtend, met een klein tikkie crosswind. We maakten twee ge-
wone en één ‘emergency landing’ – gas dicht op downwind en
kijken of je de baan haalt – en toen zei Brian plotseling: ‘Alright
Sander, I am going to send you solo’. Een fantastische en heel
emotionele ervaring. Zeker gezien de tijd en de moeite die ik er-
in gestoken had. En de landing was keurig, al zeg ik het zelf.”

Oké, en al na zestien uur! Knap. Maar nu het waarom, dat
moet je nòg maar eens uitleggen…
“Zeventig jaar geleden werden al die jongens en meiden die
op de Spitfires en de Hurricanes vlogen op dit toestel opge-

leid. Dáár zelf ook solo op gaan zag ik als de ultieme ervaring
van mijn vliegcarrière. Ik wilde graag leren vliegen op de ech-
te manier, zoals dat vroeger bij de RAF ook gebeurde. Ik zie
het ook als een soort eerbetoon aan die generatie vliegers,
die toch wel enorm veel voor de wereld betekend heeft. De
school is ook heel bijzonder: die bestaat al bijna zeventig
jaar. Het is in feite een voortzetting van de ‘RAF 22 Reserve
Flying Group’. Echt een eer om daar te kunnen lessen.”

En verder?
“Ik ga hier in Nederland nog wat extra uren bouwen, maar mis-
schien toch wel weer examen doen op de Moth. Ze hebben
daar een propeller hangen met de naam erop van iedereen die
zijn vliegopleiding daar voltooid heeft. Voor zover ik kon zien,
stond er nog geen Nederlander bij. Ik wil best de eerste zijn!”

Het reizen en verblijven zijn al een dure grap, maar wat
kostte het vliegen zelf?
“Ze rekenen zo’n 210 pond inclusief de instructeur, dat was
dus pakweg 250 euro. Maar ik moest er ook veel vrije tijd
aan opofferen, en een extra bijbaan nemen. Na de HVA ben
ik op Gilze-Rijen gaan werken voor de KLU Historische
Vlucht. Nu werk ik ook als monteur bij ‘Air Combat Europe’
en ‘Zelf Vliegen’ op Lelystad. Veel vrije tijd, veel energie, veel
geld, inderdaad. Maar het is me meer dan waard geweest.”

Groot gelijk, Sander! Je first solo op de Tiger Moth. Er zijn er
niet veel die je dat (nog) na kunnen zeggen, man! Dubbel
proficiat.

Solo? Mail goofbak@planet.nl

Solo Mio Door: Goof Bakker

Solo op een Tiger MoTh?

Vroeger

begonnen

ze ook zo!

naam Sander Pijnenburg
naam instructeur Brian Clark
naam school Cambridge Flying

Group
Aantal uren tot solo 16
Type DeHavilland Tiger

Moth DH82A

er is geen piloot die zijn of haar eer-
ste solovlucht vergeet. De meesten
kunnen het wel uitschreeuwen als
ze eenmaal solo gaan. om daar een
plek voor te bieden is er gelukkig
elke maand onze rubriek Solo Mio.
Bent u ook voor het eerst solo ge-
gaan? goof Bakker interviewt u dan
graag. Mail: goofbak@planet.nl.

20 PILOOT EN VLIEGTUIG DECEMBER 2016

20_solomio.indd 20 15-11-16 09:35