Pagina 31 van: Piloot en Vliegtuig Editie 11-2016

PILOOT EN VLIEGTUIG november 2016 31

verdonkeremanen. Kan makkelijk, want je hoeft er niet voor naar brazil.
In het delivery centre hier in Florida zoek je een leuk stofje uit voor
de vloerbedekking, je krijgt een fijne cursus door een stoere Amerikaan-
se piloot, en huplakee, wèg vlieg je met je nieuwe jet. ordem et pro-
gresso!
maar goed: stóelen gaan ze hier maken, die brazilianen. voor hun eigen
business jets. niet voor derden, hoor ik wel vijf keer tijdens de door Pr-
madame Alyssa perfect geregisseerde openingsceremonie. Ik vraag na
het lintjesknippen of embraer-Ceo DaSilva niet even plaats kan nemen
in een van de drie vliegtuigstoelen, die op het podium staan. voor een
foto. Toepasselijk toch?
moeilijk. men kan de nieuwe Ceo – in juli volgde DaSilva Curado op –
nog niet inschatten. De man staat in een kring te babbelen met de
mayor van melbourne, met governeur rick Scott, en nog een Scott,
maar dan een coloured ex-astronaut. even later komen ze de kleine
baas toch brengen. Sportief springt hij op het podium. Jammer genoeg
hebben alle fotografen mijn idee ook in de gaten, en ik sta tussen spie-
gelreflexen te klikken met mijn suffe iPhone. Idee gejat.

neuS
Ik houd de iPhone ook nog even onder de neus van DaSilva, en vraag
hem brutaal of embraer in de toekomst nog wel vliegtuigen gaat maken.
Ze hebben het immers aldoor over ‘diensten’, en ‘toelevering’. Hij rea-
geert wat geïrriteerd en geeft een antwoord waarin het woord ‘verticali-
sation’ vijf keer voorkomt.
Ik begrijp zijn probleem: als je verder wilt op het gebied van airliners, ga
je automatisch richting de b737 en de A320. bread and butter van
boeing en Airbus. ‘Dan maar stoelen maken’, zal DaSilva denken.

Jammer eigenlijk, want embraer is een bedrijf dat z’n ontwikkeling, certi-
ficatie, productie èn z’n ‘dealernetwerk’ goed voor elkaar heeft. Zou niet
verkeerd zijn als die de opvolger van die veertig jaar oude platforms zou
gaan maken.

AcTie, legAcy!
Genoeg overwegingen: aksie! voor de afwisseling gaan we vliegen in
een Legacy 500. We zijn nog niet op het leer gezakt of captain rich brult
“maximum Angle of Climb!” over zijn schouder, en subiet spoelen de
motoren op. met een harde KLUnK, recht onder me, gaat de splinter-
nieuwe embraer van de remmen. De versnelling is awesome, zoals dat
hier heet, en de hoek waarmee we de lucht in schieten: vijfendertig gra-
den! Ik zie het, want Captain rich heeft zijn primary display op de cabi-
nemonitor gezet. De sensatie wordt vergroot omdat ik – expres – aan de
cockpitkant van de in de lengte geplaatste sofa ben gaan zitten. Ik hang
zijwaarts in mijn ge-air-bagde seatbelt.

AiSle
We levellen af. Aan de andere kant van de aisle zit ricardo Carvalhal,
technisch directeur van de bizjets, en die gaat natuurlijk meteen in de
verkoopstand. “Did you hear anytheeng? noothing!” Prachtig accent,
doet denken aan manuel, in Fawlty Towers. Ik bevestig het, al was het
om in alle rust te kunnen genieten van de blauwe schakeringen van de
Atlantic en de Indian river, zoals die recht onder de vleugel van de Lega-
cy verschijnen. Want ook de turns maakt captain rich duidelijk sportiever
dan normaal.
Halverwege de everglades maak ik mijn weg naar de cockpit. Captain
rich legt me uit dat de fly-by-wire de helling limiteert tot 33 graden; om

embraer-directeur Paulo Cesar de Souza e Silva. Jay beever, vice President Interior Design.

30-31-32_stoelendans.indd 31 17-10-16 14:40