Pagina 44 van: Piloot en Vliegtuig Editie 10-2020
44 PILOOT EN VLIEGTUIG oktober 2020
Waarom een eigen vliegtuig? En hoe vaak vlieg je ermee?
“Het reserveren van een huurmachine, met bijbehorende
tijdafspraken en beperkingen, om daarmee voor de vijfde
of vijftiende keer texel Airport aan te doen, of hooguit dat
stukje boven Duitsland te vliegen: dat was het gewoon niet
voor mij. Met m’n eigen vliegtuig kan ik overal heen. reizen
maken. Dat deed ik trouwens vroeger ook al, hoor. Zo ben
ik met een vriend naar Johannesburg in Zuid-Afrika gevlo-
gen, maar ook vloog ik veel in de VS. Ik vlieg nu wanneer
en waarheen dan ook. en dat doe ik zo’n 50 tot 100 uur
per jaar.”
Waarom juist dit vliegtuig? Hoe kom je eraan? En wat kost
zoiets?
“Ik ben vliegtuigengek. eentje die ook gek is op het vliegen
zelf. Nog het liefst zoals vroeger. De hunkering naar de tijd
dat je in je zwever met een simpele Shell-kaart op je knie
op avontuur ging en heel ver was gekomen. om dan bij
een boerderij aan te kloppen om even te mogen opbellen
om opgehaald te worden. Dat je dan je locatie doorgaf
door eenvoudig te zeggen ‘ik sta precies onder de ‘N’ van
Nijmegen’. en dat iedereen dat dan begreep, omdat ieder-
een ook dezelfde kaart had. tot voor kort had ik trouwens
wel degelijk een moderne Cirrus Sr-22t G3 GtS, maar die
heb ik verkocht. Deze Husky met zijn staartwiel ademt met
zijn mechanische bedieningen en analoge instrumentatie
die avontuurlijkheid van weleer. Daagt bovendien de waar-
achtige vliegenier in je uit. en beloont je vervolgens met
briljante vliegeigenschappen. Ik vond hem op Internet, bij
een handelaar in Devon, engeland, en vloog er met de Cir-
rus heen om hem te bekijken. Ik kocht hem voor 180 mille
inclusief een paar van die grote bush-wheels.”
Wat gaat de toekomst nog brengen?
“Ik moet bekennen dat ik de Husky ook kocht, omdat ik
met vrienden een warbird project heb gekocht. om precies
te zijn: een Curtiss P40-kitty Hawk. Juist ook weer vanwege
die keiharde no-frills functionaliteit, maar ook vanwege zijn
historie. Hij wordt de komende tijd in Nieuw-Zeeland klaar-
gemaakt en komt dan hierheen. Het is net als de Husky
een staartwiel-machine, en daarmee moet je echt leren
omgaan. Vooral landend en taxiënd. Heb je dat niet onder
de knie, dan sta je zo naast de baan. De Husky is dus met-
een ook een soort trainingsmachine.”
De mooiste ervaring met de Husky?
“Dat zal wat mij betreft het omhoogtrekken van zweefvlieg-
tuigen zijn, zoals ik zelf jarenlang omhoog gesleept ben.
omdat juist dan de machinerie en ikzelf in maximale actie
zijn. een geweldig gevoel, ontzettend gaaf, keer op keer!”
De angstigste?
“Gek genoeg was dat plaatsvervangende angst. en wel voor
het welzijn van de britse piloot die de Husky tijdens nood-
weer vanuit engeland hiernaartoe heeft gevlogen voor afle-
vering. Lagedrukgebieden, storm en regen, donkerte, en
dan die man alleen in zo’n kistje overzee. echt in de rats
gezeten. of dat wel goed zou gaan. Maar het ging goed: no
problems at all. outstanding, even.”
Zijn er – zeg maar – ook nog moderne wensen voor de
toekomst?
“Zeker. Ik heb de serieuze wens om ooit een eenmotorig
vliegtuig met een drukcabine en een krachtige dieselmotor
te kunnen kopen. Die bestaan gewoon nog niet, maar
daar is mijns inziens best vraag naar. In ieder geval dus van
mij!”
Mijn eigen vliegtuig Door: David bakels – Foto: Peter F.A van de Noort
Hunkering
De Husky
ademt die
avontuur
lijkheid van
weleer
Lex Versteeg (62) is sinds zijn zestiende vliege
nier. Vooreerst met ‘zwevers’ en na het behalen
van zijn brevet met alle soorten motorvliegtui
gen. na de verkoop van zijn detacheringsbedrijf
begon hij pas echt te liefhebberen met vliegtui
gen. inmiddels heeft Versteeg een kleine col
lectie waarvan een Mig21 en F104g Starfighter
gezichtsbepalend zijn voor de hangar annex
evenementenlocatie ‘Skydeck’ die hij op Vlieg
veld Teuge liet bouwen. Zijn liefste vliegtuig?
een Aviat A1C180 Husky.
44_mijnvliegtuig.indd 44 15-09-20 09:30