Pagina 47 van: Piloot en Vliegtuig Editie 1-2021

PILOOT EN VLIEGTUIG januari 2021 47
Bijschrift
FERRyvlUcHt in COrOnaTijD
??
? ?
??
??
De kustlijn vlak voor de landing op Massa-Cinquale.
in het noorden van italië worden de bergen grilliger.
Besneeuwde toppen in de Franse alpen.
direct aan de kust. Frank roept een aantal keren op. Geen respons. We
maken een rondje om het veld en zien dat het geopend is. uit de stand
van de windzak maken we op dat baan 23 in gebruik is. We draaien
naar downwind, melden ons, en vliegen al snel op base. Draaiend naar
final krijgen we het zonnetje in ons gezicht. De landing is zacht, ook hier
opnieuw een grasbaan, maar met een beduidend betere conditie dan
de baan op Massa. Vrijwel direct komt er iemand aangelopen die ons
vriendelijk vraagt of we misschien brandstof nodig hebben. We vertellen
dat we op doorreis zijn, en hier willen overnachten. We worden gevraagd
even mee te lopen naar het kantoortje, ook hier worden we getempera-
tuurd.
We krijgen de route naar een dichtbijgelegen hotel. We pakken onze tas-
sen en gaan op pad. aangekomen bij het hotel worden we vriendelijk
ontvangen, maar helaas, vanwege COViD-19 is het hotel gesloten. We
worden naar een volgend hotel doorverwezen, maar ook dat is gesloten.
iets verderop ligt hotel Eden, en dat is nog wel open. Hier proosten we
op de mooie vlucht. Tegen de avond arriveert ook Dik Holman. Hij rijdt
met ons mee, mochten de coronaregels strenger worden, dan hebben
we altijd nog een auto om in te slapen…
BEllEGARDE-vOUvRAy (lFHN)
De volgende morgen, woensdag 27 oktober, rijden we na het ontbijt
naar het vliegveld. Holman rijdt alvast richting Frankrijk terwijl wij in het
zonnetje de vluchtvoorbereidingen treffen en een vliegplan indienen
naar Bellegarde-Vouvray (LFHn). De weersomstandigheden zijn goed,
we besluiten via de Franse alpen te vliegen. Mocht dat toch niet lukken,
dan vliegen we via het zuiden van Frankrijk. We worden vriendelijk ge-
holpen met tanken, zetten onze tassen in het toestel en stappen in. Een
erg vriendelijke helikopterpiloot die zijn toestel heeft gestart, vraagt ons
met gebaren of we geen last van hem hebben. na een aantal duimpjes
over en weer knikt hij vriendelijk. We taxiën naar de startbaan, doen on-
ze checks en ontdekken dan een extra passagier in de cockpit. Een brui-
ne krekel is als verstekeling meegekomen. “niet doodtrappen, want het
toestel is net nieuw, straks krijgen we vlekken”, zegt Frank. nadat de kre-
kel de cockpit is uitgewerkt stijgen we op. al snel hebben we een prach-
tig uitzicht over de zee en het vaste land. Kort na take-off verschijnen de
Gave vergezichten met groene dalen en witte toppen.
afnamevlucht vertrekt met beide piloten en Massimo De Stefano, testpi-
loot, kan de PH-4u3 naar binnen worden gerold. Het witte vliegtuig met
zwart-rode striping is gloednieuw. Dat is te zien en te ruiken wanneer de
deuren van de cockpit worden geopend.
Het toestel is zowel van binnen als van buiten een flinke upgrade van
de Tecnam P92 die we al kennen. Het toestel is prachtig gestroomlijnd
en voorzien van gaaf afgewerkte details. Luxe stoelen, extra bagageruim-
te en een modern bedieningspaneel. De throttle is geen knop die bij de
vorige versie in het dashboard verwerkt zit, maar een echte gashendel
tussen de stoelen. Mede daardoor staat dit toestel als advanced ultra-
light op papier. Wanneer je plaatsneemt in de ruime moderne cockpit,
vergeet je al snel dat dit een ultralight is.
OP NAAR MASSA-cINQUAlE (lIlQ)
rond de middag zijn de papieren afgehandeld en met De Stefano de
afnamevluchten uitgevoerd. Het is tijd om koers te zetten richting Mas-
sa-Cinquale, onze eerste stop op weg naar EDLS.
na een laatste check van de route en de weersberichten stappen we in.
De motor start, loopt fantastisch, en over de hobbelige, modderige taxi-
baan rijden we langzaam naar de startbaan. Tecnam had liever gezien
dat de hobbelige grasbaan werd vervangen door asfalt. Maar het veld is
militair, Tecnam heeft geen zeggenschap, al blijven ze in gesprek. “We
hebben de beste testbaan voor onze landingsgestellen”, grapte Stefano
tijdens de afnamevlucht met Frank. Frank bedient de radio, maar krijgt
geen respons. iets dat tijdens de tocht nog vaker voor zal komen. En
nee, het ligt niet aan de radio…. na de enginechecks rollen we de baan
op en geven vol gas. neusje alvast iets omhoog om het neuswiel te ont-
lasten. na een stukje over het gras hobbelen zijn we airborne. Een laat-
ste groet aan de toren en dan zetten we koers naar het noorden, naar
Massa-Cinquale (LiLQ).
Het toestel vliegt erg fijn en stuurt als een grote, volwassen motorvari-
ant. Toch hebben we tijdens de start de gemakken van een ultralight er-
varen, namelijk een korte startaanloop. De vlucht is prachtig, bergen,
bossen, rivieren, en in de verte uitzicht op zee. De weersomstandighe-
den zijn goed, het zonnetje schijnt en er staat weinig wind. rond 16:00
uur lokale tijd komt Massa-Cinquale in zicht. Het is een klein vliegveldje,
46-47-48-49_reisverslag_E.indd 47 14-12-20 13:41