Pagina 36 van: Piloot en Vliegtuig Editie 1-2013

36 PILOOT EN VLIEGTUIG januari 2013

Door: Hans Heerkens

simulator

moeite om de juiste snelheid aan te houden dan ik zou
verwachten. Aardig is wel dat de motoren traag accelere-
ren, zoals het de turbofans van destijds betaamt. Bij het
maken van scherpe bochten en bij de nadering voor de
landing is er dan ook kans op onverwacht fors hoogte-
verlies.

De cockpit is sfeervol, vooral bij duisternis, en behoorlijk
gedetailleerd. De Head-Up Display (HUD) stamt duidelijk
uit de jaren zestig. Het is nauwelijks groter dan een con-
ventioneel reflectievizier en de symbolen doen meer
denken aan een kunstmatige horizon dan aan een HUD.
Ik neem aan dat dit zo hoort, maar de werking van de
HUD wordt helaas niet uitgelegd in de handleiding.
Een bijzonder detail is dat de cabine in geval van nood kan
worden afgeworpen en dan landt aan een parachute.
Dit aanvullingspakket geeft de Amerikaanse marine als-
nog gelijk met zijn keuze voor de Grumman F-14 Tomcat,
maar de kwaliteiten van de F-111 als jachtbommenwer-
per worden eveneens duidelijk. Het schijnt dat het War-
schaupact heeft geprobeerd de Amerikanen te bewegen
hun Aardvarks terug te trekken uit Europa, en dat geloof
ik graag. Liefhebbers van vliegtuigen uit de Koude Oorlog
moeten zeker eens een vluchtje maken in deze virtuele
krachtpatser.

InternettIp van de maand:

http://www.carenado.com/carSIte/portal/Index.

php?accIon=product&correl=79

De General Dynamics F-111 Aardvark is een school-
voorbeeld van een vliegtuig dat in het begin van zijn car-
rière terecht controversieel was, en daarna, even terecht,
werd gevreesd en gerespecteerd. Het toestel werd ont-
worpen als luchtverdedigingsjager voor de Amerikaanse
marine en als jachtbommenwerper voor de luchtmacht.
Een groot vliegbereik en bommenlading gingen niet sa-
men met de wendbaarheid en geringe afmetingen van
een jager die moest opereren vanaf vliegkampschepen.
De ontwikkelingskosten stegen sterk, de marine trok zich
terug uit het project, en kort na de ingebruikname door
de Amerikaanse luchtmacht verongelukten enkele exem-
plaren. Maar toen de kinderziekten waren genezen, ble-
ken het grote vliegbereik, de hoge kruissnelheid op gerin-
ge hoogte en de voor die tijd geavanceerde avionica de
Aardvark tot misschien wel de beste jachtbommenwer-
per van zijn generatie te maken.

Sommige van de eigenschappen die de Aardvark bijzon-
der maakten, vinden we terug in de digitale versie van
het Britse Just Flight. Dit aanvullingspakket voor Microsoft
Flight Simulator X (FSX) heeft bijvoorbeeld de verstelbare
vleugel, die de landingsbaanlengte zo bekort dat geen
remparachute nodig is, maar het ook op grote hoogte
mogelijk schijnt te maken straaljagers zoals de F-15 te
ontlopen. De bewapening wordt deels meegevoerd on-
der de vleugel en blijft keurig evenwijdig aan de romp als
de vleugel wordt versteld. Het voorste stuk van de vleu-
gelwortel fungeert als trim.
De vliegeigenschappen bij zowel hoge als geringe snel-
heid zijn goed, zoals bij het origineel ongetwijfeld ook
het geval is, maar ondanks de F-typeaanduiding blijft de
Aardvark een bommenwerper. De rolsnelheid is goed
maar de geringe sustained turn rate (het aantal graden
dat per seconde in een bocht wordt gedraaid) maakt ver
vooruitdenken nodig, vooral bij een vlucht op geringe
hoogte tussen heuvels. In werkelijkheid hielp de terrein-
volgradar een handje, maar die wordt in de FSX-versie
niet gesimuleerd. De acceleratie lijkt me te groot, zowel
bij geringe als bij hoge snelheden, en het kost meer

aanvullings-

pakket voor

microsoft FSx

De trim bij de vleugelwortel houdt de neus laag bij gespreide vleugels.De vliegers zitten naast elkaar, zeldzaam voor een supersone jacht-
bommenwerper.

just Flight F-111 aardvark

Laag en oern’d hard. In het bommenruim wordt meestal
elektronische apparatuur meegevoerd.

36_Simulator.indd 36 13-12-12 09:57