32 PILOOT EN VLIEGTUIG januari 2013
Het filmpje toont naast wat toeristische
plaatjes een korte blik op het spiekbriefje dat
de Engelsman hanteert. ‘What is a Spitfire?’,
staat er bovenaan. Blijkbaar heeft hij daarginds
nog flink wat moeten uitleggen. Hier in Europa
valt iets heel anders uit te leggen: is er wel
een spaan waar van dit mooie sprookje?
Wie mijn schrijfsels op Luchtvaartnieuws
volgt, weet al dat ik er op basis van wat er
online te vinden is, weinig fiducie in had. Kort
en goed: tijdens de presentatie in het Imperial
War Museum waar ik bij was, heb ik weinig
nieuws gehoord. Maar ook op deze plek zeg
ik uit de grond van mijn hart: waar of niet
waar, ik hóóp wel dat deze Griffon-powered
Geweldenaren straks als ware feniksen uit de
Burmese bodem zullen oprijzen!
Verklaringen
Het enige wat écht hout snijdt, zijn de verkla-
ringen van ‘een aantal Amerikanen’ die de
vliegtuigen zelf begraven zouden hebben. Van
die verklaringen geeft Cundall echter geen be-
wijzen. Laat staan camerabeelden. Vreemd.
Zelfs met de goedkoopste iPhone is zo’n
vraaggesprekje ragfijn vast te leggen. Een der-
gelijk gesprek (filmpje, audioclip of transcriptie)
wordt echter niet getoond.
Ook is er telkens sprake van ongeveer
acht lokale ooggetuigen. Maar helaas ook
weer zonder documentatie, in welke vorm
dan ook. Met alle respect: oosterlingen zeg-
gen niet graag ‘nee’. Arme oosterlingen nog
minder. Zeker niet als ze ook nog dikke pak-
ken dollars in de zakken van de vragensteller
vermoeden.
Detector
Feitelijk het enige wat wél getoond wordt, is
een met een geavanceerde metaaldetector
gemaakte bodemkaart van een perceel van
200 bij 100 m, aangewezen door de voor-
noemde ooggetuigen. Daarop zijn met enige
goede wil twee rechthoekige vlakken van on-
geveer tien bij drie meter te ontwaren. De fel-
rode kleur duidt op high conductivity, en dus
op metaal. Meer metaal dan er van nature in
dergelijke bodems voorkomt. Dat zouden dus
de Spitfires in hun houten kratten kunnen zijn.
“Maar het kunnen ook autowrakken of zelfs
rollen prikkeldraad zijn”, zegt de aanwezige
geofysicus eerlijk. “We also have radar scans of
the same area”, zegt hij. Maar die worden niet
getoond.
Er zou zelfs een boorgat gemaakt zijn,
en daarbij zou men op een holle ruimte ge-
stuit zijn, met rare vormen erin, ‘die volgens
kenners op vliegtuigdelen leken’. Maar ook
hiervan wordt, vreemd genoeg, geen enkele
documentatie getoond.
Er wordt een filmpje vertoond in het cinemazaaltje van het Impe-
rial War Museum in Londen. Een filmpje over het zetten van twee
handtekeningen, in het verre Myanmar. Excentrieke boer-schui-
ne-streep-vliegtuiggek David Cundall tekent een contract met
een recentelijk politiek correct geworden Burmese overheidsbo-
bo. Het ondertekende document geeft recht op het uitgraven van
mogelijk wel zestig in WO2 ter aarde bestelde Spitfires…
Dig it Man!
door: Goof Bakker
ontwikkelingen
(foto: roger soupart)
32-33_Spitfire Burma.indd 32 13-12-12 09:54
