Pagina 41 van: Piloot en Vliegtuig Editie 09-2023

PILOOT EN VLIEGTUIG SEPTEMBER 2023 41

De geschatte vluchtduur was circa vijf uur en de route liep oostelijk langs
Madrid, daarna precies over het midden van de Pyreneeën, het Centraal
Massief van Frankrijk, Zwitserland (ten westen van het meer van
Genève) naar Zuid-Duitsland, met Memmingen-Allgäu als eindbestem-
ming.
Al snel bleek dat we qua brandstof onder minimumreserve zouden aan-
komen als we de gewenste cruise power setting zouden handhaven. We
misten 300 pond aan brandstof ten opzichte van de fuel planning en
dan ga je dus analyseren hoe dat komt en welke consequenties dat
heeft voor het verdere verloop van de vlucht. Fuel management werd de
rode draad van deze vlucht. Boven het midden van Spanje pikten we
echter een heel aardige tailwind op van de straalstroom van 95 knopen,
wat maakte dat we een mogelijkheid hadden om de benodigde ponden
aan brandstof terug te winnen. Wanneer we max range zouden vliegen,
was de verwachting dat we voor het begin van onze daling binnen de
vereiste marge van final reserve fuel konden landen.
Onze oplossing was een max range power setting en een back-upplan
voor het geval we voor een bepaald gewenst punt op onze route niet
binnen de marge zaten. Het voordeel was dat de vlucht langer zou du-
ren, dus ik langer plezier zou hebben. Het nadeel was dat mijn toch wel
krappe zitplaats en mijn lichamelijke gesteldheid geen ideale combinatie
waren voor wat uiteindelijk een vlucht werd van vijf uur en drie kwartier.
De hele vlucht verliep verder rustig, het was kastelenweer. De Pyrenee-
en waren helaas overcast maar boven Zwitserland was het prachtig en
kreeg ik van mijn Zwitserse kapitein veel tekst en uitleg over wat we alle-
maal zagen en passeerden.
Een half uurtje voor onze daling programmeerden we het Flight Ma-
nagement System (FMS), tuneden alle radio’s en deden de approach

briefing. De final reserve fuel was exact binnen de limiet en dus waren
wij volledig voorbereid op een landing in Memmingen.

‘LOW ON FUEL’
Bij Memmingen kregen wij delay vectors omdat voor ons nog twee toe-
stellen van Wizz Air de voorrang kregen bij hun vertrek. Dit zorgde er wel
voor dat we een melding moesten doen dat wij low on fuel waren. Het
voorstel van de verkeersleider was: IFR cancelen en VFR doorgaan. Dit
accepteerden wij meteen, het gaf ons de gelegenheid een kort circuit te
vliegen in plaats van de gevectorde approach.
Na exact 5 uur en 45 minuten vliegen en met een pittige crosswind van
links landden wij op baan 06 en zat dit avontuur erop. Mijn droom was
verwezenlijkt. Alles waar ik zo hard voor had gewerkt, zoveel tijd aan heb
besteed en waar ik zoveel passie voor heb, was realiteit geworden. Ik
heb genoten van deze ervaring en realiseer mij dat ik ongelofelijk veel
geluk heb gehad de juiste mensen te kennen waardoor dit alles moge-
lijk werd. Ik had dit met twee vingers in mijn neus de rest van mijn leven
kunnen doen en weet zeker dat ik het elke keer met plezier had gedaan.
Mijn luchtvaarthobby en -carrière is helaas veel te vroeg tot een einde
gekomen. Maar ik heb van 2005 tot 2022 toch ontzettend veel plezier
gehad en veel meegemaakt. Ik ben dankbaar voor al deze ervaringen én
voor de mensen die mij geholpen hebben mijzelf te ontwikkelen.

Bedankt Ruben Fürste, Freek Hoogenveen, Bert Huizenga, Sebo
Woldringh, Devi Naus, Erwin Prins, Stephan Kuratli, Cats Aviaton Luton,
VA Airline Training Cambridge en Emile Nossin.

Wel wat krap voor lange piloten. Als first officer (rechts) voor de King Air C90, links captain Stephan.

38-39-40-41_belevenissen.indd 41 15-08-2023 08:58