Pagina 60 van: Piloot en Vliegtuig Editie 09-2020

60 PILOOT EN VLIEGTUIG september 2020

Solo
Holswilder is geboren op 11 juli 1951 in Den Haag en ge-
togen in Voorburg. “Ik heb het grootste deel van mijn jeugd
in Voorburg doorgebracht. Luchtvaart is eigenlijk met de
paplepel ingegoten, want mijn vader was ook vlieger. Hij
vloog bij de luchtmacht en was piloot op het regeringsvlieg-
tuig van prins bernhard, op de Dakota en de Fokker
Friendship.” Omdat zijn vader behoorlijk wat had meege-
maakt tijdens de oorlog, raadde hij zijn zoon aan naar de
rijksluchtvaartschool (rLs) te gaan en niet voor Defensie te
kiezen. “Na de middelbare school ben ik naar de rLs ge-
gaan. tijdens de middelbare school ben ik in 1969 met
zweefvliegen begonnen op terlet. Ik was achttien jaar toen
ik solo ging. Omdat ik al ervaring in het zweefvliegen had,
was de opleiding tot beroepsvlieger een mooi vervolg op
het zweefvliegen.”

ReclamevliegeR
In de tijd van de oliecrisis in de jaren zeventig zag de eco-
nomie er niet zo gunstig uit. Het was moeilijk om aan de
bak te komen als piloot. Waar anderen een paar jaar ter
overbrugging iets anders moesten verzinnen, had Holswil-
der meer geluk. Hij ging als reclamevlieger werken bij re-
clamair en als instructeur bij de martinair Vliegschool eind
1974. Zo kon hij doorstromen naar de DC-9 van martinair.
“Ik heb hier heel veel operationele kennis en ervaring kun-
nen opdoen, die mij later goed van pas kwam bij KLm. Het

was een enorm leuke en leerzame tijd.” In 1978 is Holswil-
der naar KLm gegaan, na een tijd op de wachtlijst te heb-
ben gestaan, het begin van een vliegcarrière van 31 jaar.
eerst op de DC-9, daarna als copiloot op de boeing 747.
Zes jaar werd hij gezagvoerder op de 747-400, met als ne-
venfunctie het geven van instructie met hetzelfde toestel.

ommezwaai
Holswilder is eigenlijk niet zo’n reislustig type. “Als ik ergens
ben, vind ik het wel leuk om tripjes te maken.” maar reizen
is geen doel op zich. “een beetje zinloos vind ik het, om
eerlijk te zeggen.” De toename van het massatoerisme
heeft hem ook aan het denken gezet. Hij is anders naar de
luchtvaart gaan kijken. De gevolgen voor het milieu en de
overlast voor omwonenden zijn factoren die hem bezighou-
den. Het hoofdpijndossier Lelystad is een topic waar hij zich
sinds 2016 veel voor inzet. De zweefvliegers zouden veel
luchtruim moeten inleveren en omdat Lelystad zijn baker-
mat voor het vliegen is, gaat dit hem aan zijn hart. “Het
wordt nog een hele lastige weg om het vliegveld te ope-
nen.”

HuSky
Hij zal alle ins en outs rondom Lelystad op de voet blijven
volgen. Daarnaast is Holswilder momenteel druk met
zweef- en met motorvliegen. “Ik heb een eigen zweefvlieg-
tuig en een Aviat Husky (de pH-eLt) die ik samen met
twintig man beheer op terlet. Daar slepen we zweefvliegtui-
gen mee op. met mijn Duo Discus Xt maak ik lange vluch-
ten, ook regelmatig boven de Franse Alpen. Verder ben ik
mede-eigenaar van een mDm-Fox (aerobatic zweefvlieg-
tuig). Ook geef ik instructie. Dat is wel leuk, want ik kan
mijn eigen ervaring weer delen met de jeugd.”

DE VETERAAN Door: saskia roelofs-van Velsen

kRitiScHe piloot

“ik kan

ervaring

delen met

de jeugd”

een passie hebben voor vliegen en deze ook
behouden, maar ergens onderweg een bocht
maken en met een kritische blik naar de
hele luchtvaartsector kijken. Dat komt niet
vaak voor. wel bij Ruud Holswilder (69 jaar).
een lange en indrukwekkende carrière met
een verrassende wending.

60_deveteraan.indd 60 18-08-20 11:12