Pagina 54 van: Piloot en Vliegtuig Editie 09-2020
54 PILOOT EN VLIEGTUIG september 2020
Door deze uitlatingen zette een aantal britse vliegtuigconstructeurs hun
researchprojecten op een laag pitje of zelfs helemaal stop. Alhoewel
sandys mogelijk te veel vertrouwen had in de geleide projectielen is zijn
standpunt best te begrijpen. Zowel Amerika als de sovjet-Unie investeert
tijdens de Koude Oorlog fors in de uitbouw van hun raketarsenaal. In de
vroege zestiger jaren echter beginnen britse politici zich de vraag te stel-
len of sandys wel de juiste beslissingen nam. stilaan beginnen construc-
teurs nieuwe ontwerpen voor te stellen. een daarvan is Air staff target
362 omtrent de bouw van een trainer ter vervanging van de Folland
Gnat en de Hawker Hunter. Die trainer moet ook ingezet kunnen wor-
den als licht aanvalsvliegtuig ter ondersteuning van grondtroepen.
De british Aircraft Corporation (bAC) legt een ontwerp voor, de p.45,
voorzien van twee rolls-royce rb-172-motoren. tegelijkertijd is Frankrijk
op zoek naar een soortgelijk vliegtuig voor de ecole de Combat et Apui
tactique (eCAt) die de Fouga magister en Lockheed t-33 als trainer wil
vervangen. Daarnaast zoekt de luchtmacht een opvolger voor de Das-
sault super mystère, de republic F-84F en de North American F-100.
Samenwerking
samenwerking tussen Frankrijk en engeland lijkt dus voor de hand te lig-
gen, temeer omdat de britten dit als een middel zien om voet aan de
grond te krijgen in de europese gemeenschappelijke markt. In eerste in-
stantie wordt gedacht twee nieuwe vliegtuigen te bouwen. een eerste
model zou als trainer kunnen dienen voor zowel de eCAt als de rAF
(en mogelijk de royal Navy) terwijl een tweede vliegtuig zou worden
ontworpen als gevechtsvliegtuig voor de Franse luchtmacht en de rAF.
Dit laatste model zou beschikken over ‘swing wings’ en wordt aangeduid
als ‘Anglo French Variable Geometry-vliegtuig’ (AFVG). Op 17 mei 1965
wordt een intentieverklaring ondertekend waarin wordt vastgelegd beide
modellen te ontwikkelen. Volgens dit akkoord zou de rAF 150 trainers
kopen, terwijl de Franse luchtmacht zou tekenen voor 75 trainers en 75
lichte aanvalsvliegtuigen. De britse trainer krijgt de typeaanduiding Jaguar
b (biplace) terwijl de Franse trainer aangeduid wordt als Jaguar e (eco-
le) en het gevechtsvliegtuig als Jaguar A (Appui).
In mei 1966 vormen breguet Aviation en british Aircraft Corporation een
joint-venture onder de naam ‘société européenne de production de
l’Avion ecole de Combat et Appui tactique’ (afgekort sepeCAt). Het te
bouwen vliegtuig krijgt de naam Jaguar mee. De AFVG zou gebouwd
worden in een samenwerkingsverband tussen Dassault en bAC.
Ontwerp
Vertrekpunt voor het Jaguar-ontwerp is de bréguet br 121 (een papieren
ontwerp dat is afgeleid van de bréguet br 1001 taon). Deze werd ont-
worpen en gebouwd binnen het kader van een NAVO-project. er wer-
Dikwijls hebben nieuwe militaire vliegtuigen een complexe oorsprong en in het geval van de SEPECAT
Jaguar was die zelfs erg complex. Want in 1957 beweert de toenmalige Britse minister voor Landsverde-
diging Duncan Sandys dat de tijd van bemande gevechtsvliegtuigen voorbij is en dat in de toekomst
oorlog gevoerd zal worden middels raketten…
HiSToriE Door: Jozef mols
SepeCat Jaguar
54-55-56-57_jaguar.indd 54 18-08-20 11:11