Pagina 20 van: Piloot en Vliegtuig Editie 05/06

20 PILOOT EN VLIEGTUIG mei 2020

marius bagatelliseert zijn prestatie: “ik heb vroeger veel met
mijn vader gevlogen. Die had zelfs een toestel. Helemaal
van nul ben ik dus niet begonnen.”

Onzin, marius: ik heb in deze rubriek wel meer mensen gehad
met een vlieg-voorgeschiedenis, zweefvliegers en zo, maar
veertien uur is tegenwoordig snel, erg snel. ik zeg in jouw ge-
val zelfs: spectaculair. Want beste mensen, u moet weten: ma-
rius Kuipers is geboren met slechts in één oog volledig zicht.

Marius, vertel eens meer, hoe kàn dat?
“Tja, simpel. ik wil mijn hele leven al vliegen, maar dacht al-
tijd dat het niet zou kunnen. ik weet niet precies meer
waarom, maar opeens ging ik het eens wat zorgvuldiger na-
pluizen. en tot mijn verbazing: ik kwam in de vereisten voor
het LAPL nergens iets tegen dat erop wees dat het níet
mogelijk was. instructeur Carlo Petrus zette me vervolgens
op het spoor van keuringsarts Bert Prummel hier in Den
Helder, die dit soort uitdagingen niet uit de weg gaat. ‘Als je
goed gezond bent verder, gaan we het gewoon proberen’,
zei die. en het gíng goed… tot het verzoek werd neergelegd
bij het ministerie. Daar was men minder enthousiast. Uit-
eindelijk moest er zelfs een veertig jaar oud dossier opge-
diept worden uit een of andere vochtige kelder van het VU
medisch Centrum, omdat ik daar als twintiger een tijdje on-
der observatie ben geweest. maar blijkbaar beviel het een
en ander de autoriteiten uiteindelijk toch wel, want ik kreeg
mijn ‘medical’ opeens thuisgestuurd.”

Prachtig man, en toen de solo zelf. Hoe ging die?
“ik was tot nu toe een beetje vrijblijvend aan het trainen,
omdat ik lang niet zeker was dat het allemaal wel door zou

gaan. maar uiteindelijk zijn we iets serieuzer aan de slag ge-
gaan en toen was ik snel op het vereiste niveau. De solo
ging goed, alleen had ik al een tijdje niet gevlogen. Daarom
hadden Carlo en ik eerst wat rondjes samen gedraaid. Het
weer was goed, en alles ging lekker. Carlo zei: ‘ik stap nu uit
en ga naar het begin van de baan. Je stijgt op, en je maakt
daarna één landing. Als ik mijn duim opsteek, maak je er
nog eentje. enzovoort’.”

Wat een originele aanpak… nog nooit van gehoord.
“Ja, en zo ging het. maar om je de waarheid te zeggen: ik
heb helemaal niet op die duim gelet! Want de landing ging
gewoon goed, dus ik dacht meteen, huppetee, vol gas, nóg
een keertje! en toen heb ik ook gedaan wat ik altijd in die
stukjes van jou lees: ik heb het even uitgeschrééuwd van
plezier! Uiteindelijk heb ik een stuk of drie circuits gemaakt.
Het mooiste was dat ed en mike taart boven hadden. Dat
was geweldig.”

Wat een schatten zijn dat toch, die twee. En wat zijn nu de
plannen?
“De grote overland komt eraan, maar ik moet nu ook flink
aan de bak met de theorie, want daar heb ik tot nu toe ook
nog niet veel aandacht aan besteed. en dan richting exa-
men. Daarna hoop ik een heel oude droom waar te ma-
ken: zelf met mijn gezin naar het buitenland vliegen. Dat
lijkt me geweldig.”

Marius, je bent een voorbeeld, man. Moge jouw voorbeeld
andere mensen inspireren om de droom van het vliegen
nooit op te geven. Er is toch meer mogelijk dan we denken,
en de beloning is groot, èrg groot. Welkom in de club!

O SOLO MIO Door: Goof Bakker

Veertien uur…

Zelfs met

twéé ogen

een

prestatie!

naam Marius Kuipers
Club Aero Club Maritieme /

De Kooij
Leeftijd 59 jaar
instructeur Carlo Petrus
Beroep directeur/eigenaar MK indus­

trial design & consultancy
toestel Aquila A210 Rotax 100 pk

er is geen piloot die zijn of haar eerste solo-
vlucht vergeet. De meesten kunnen het wel
uitschreeuwen als ze eenmaal solo gaan.
Om daar een plek voor te bieden is er geluk-
kig elke maand onze rubriek O Solo Mio.
Bent u ook voor het eerst solo gegaan? Goof
Bakker interviewt u dan graag.
Mail: goofbak@planet.nl.

marius Kuipers (l) en Carlo Petrus.

20-21_osolomiotake-off.indd 20 24-04-20 10:49