Pagina 7 van: Piloot en Vliegtuig Editie 04-2023

Deze maand is het zover. Dan mag ik mijn twintigduizendste
vlieguur in mijn logboek schrijven. Er staan ook nog eens
ruim vijfduizend uur simulator in datzelfde logboek, maar die
tellen niet mee in het totaal aantal vlieguren. Dat geldt na-
tuurlijk net zo goed voor de meer dan vijfduizend uur die ik
als passagier in vliegtuigen heb gezeten. Maar als je die uren
wel zou meetellen, heb ik in totaal sinds mijn allereerste
vlucht als passagier op een rondvlucht vanaf Teuge in 1972
meer dan dertigduizend uur in cockpits en vliegtuigen door-
gebracht. Dat is 1.250 dagen oftewel ruim drie jaar. Is dat
geen geweldige prestatie? Ik dacht het niet, het is meer een
kwestie van volhouden. Gewoon stug doorgaan en weigeren
te stoppen. Het is ook veel te leuk allemaal. Ik geniet nog ie-
dere keer als ik de lucht in mag! Wanneer het eindigt? Geen
idee, ik kijk niet meer zo ver vooruit.

Ik sprak van de week met Mike, een militaire vlieger die al
tien jaar bij de Amerikaanse Luchtmacht op de Global
Hawk vliegt. Wacht even, de Global Hawk, dat is toch een
onbemand toestel? Dat klopt en het is niet zo’n kleintje
ook! Op de dagen dat hij werkt, zit Mike in zijn vliegoverall
achter een computer in een bunker op een vliegbasis in
Californië. Zonder stuur, maar met toetsenbord en muis be-
stuurt hij dan de Global Hawk die hem die dag is toegewe-
zen. Het toestel kan overal op de wereld staan. De verbin-
ding tussen piloot en vliegtuig verloopt via satellieten. Van-
wege de vertraging die het signaal daarbij kan oplopen,
worden start en landing altijd uitgevoerd door een vlieger
die ter plekke aanwezig is. Die plaatselijke vlieger start de
motor en zorgt dat alle checklisten afgewerkt worden. Als

de verkeersleiding toestemming heeft gegeven om op te
stijgen, dan geeft de plaatselijke vlieger met zijn toetsen-
bord opdracht aan het vliegtuig om de baan op te draaien,
gas te geven en op te stijgen. Eenmaal in de lucht neemt
Mike het over. Hij bestuurt het vliegtuig en praat met de
verkeersleiding totdat de missie voltooid is.

Maar mag de piloot van onbemande vliegtuigen die vlieg-
uren in zijn logboek schrijven? Hij zit tenslotte helemaal niet
in het vliegtuig, maar vaak duizenden kilometers verderop
in een bunker. Raar maar waar, Mike mag al zijn Global
Hawk-uren in zijn logboek schrijven. Sterker nog, als zijn
toestel boven vijandelijk gebied vliegt, dan mag hij ook nog
eens officiële ‘gevechtsuren’ schrijven. Zelf zou ik er niet
aan moeten denken om jarenlang, honderden uren per jaar
als goed getraind en volledig gebrevetteerd vlieger achter
een computer vliegtuigen te besturen die aan de andere
kant van de wereld in de lucht hangen. Ik wil ín een vlieg-
tuig zitten, de bewegingen van het toestel voelen, de sen-
satie van het vliegen ondergaan. Iedere keer weer. Wat is er
mooier dan alle elektronica uitzetten en op het handje een
perfect circuitje draaien. Alleen maar naar buiten kijken en
zelf precies inschatten hoe je die stevige zijwind de baas
blijft om daarna een prachtige crosswind-landing te maken!
Als ik dan ’s avonds thuiskom pak ik mijn logboek. Ik pak
mijn blauwe pen en schrijf alle gegevens van de vlucht van
vanmiddag op. Terwijl mijn pen over het papier glijdt, beleef
ik alles nog een keer. Dan tel ik de uren op bij het totaal en
daar staat het: 20.000 echte vlieguren. Niet allemaal op het
handje, maar toch….

LINING UP Door: Jan Cocheret

UREN EN LOGBOEK

Jan Cocheret

is duizendp(il)oot

jancocheret@outlook.com

“Ik wil de

sensatie van

het vliegen

ondergaan”

PILOOT EN VLIEGTUIG APRIL 2023 7

07_liningup.indd 7 21-03-2023 13:19