Pagina 45 van: Piloot en Vliegtuig Editie 04-2020
PILOOT EN VLIEGTUIG april 2020 45
Op 1 december richting Karthoum in Sudan. relatief saai, lange stuk-
ken boven woestijn. Gelukkig veel tailwind, dus het schoot lekker op. We
vlogen op Fl110 om zoveel mogelijk gebruik te maken van die wind. De
afstanden tussen de aircontrolers zijn groot en je hebt vaak geen com-
municatie met hen. Om toch iemand aan de lijn te krijgen, roep je een
vliegveld in de buurt op. Vaak krijg je dan wel iemand aan de lijn die je
kan zeggen welke frequentie je moet hebben. Maar Sudan is 5,2 keer
zo groot als Duitsland en telt maar twee internationale luchthavens en
22 domestic vliegvelden. De afstanden zijn er zo groot dat je veelal
vliegt zonder dat iemand contact met je heeft. Evenmin ben je zichtbaar
op radar, omdat ze die in bijna heel afrika niet hebben, behalve bij de
grotere vliegvelden. Zo’n 50 km voor Khartoum kregen we contact met
Khartoum approach die ons rechtstreeks naar binnen loodste op een
vliegveld waar ook militairen gebruik van maken. Sudan is nog steeds in
oorlog met Zuid-Sudan, dus je moet wel via zo’n vliegveld. Handlings-
kosten? 1.104 dollar, inclusief jetfuel à 0,68 dollar per liter. in Khartoum
het meest luxueuze hotel genomen omdat we geen ziektes wilden oplo-
pen. De stad is erg smerig en je kunt er beter niet naartoe gaan.
Op 2 december vertrokken we richting lokichoggio in Kenia. Daar zou-
den we tanken, maar met de G1000 kun je ook zien hoever je met je
brandstof komt. We hadden veel rugwind en vlogen met gemiddeld 183
kts op 18.000 ft en 60% motorvermogen over Zuid-Sudan direct naar
Nairobi Wilson over een afstand van 1.220 nm (2.259 km). aan loki-
choggio gemeld dat we niet zouden landen, waarna ze aangaven dat we
door konden naar Nairobi. We zijn toen de evenaar over gevlogen. Het
is een leuke gewaarwording om eerst de naald te zien aftellen naar de
evenaar en dan weer te zien optellen als je ten zuiden ervan vliegt. Na
7:00 uur kwamen we aan in Nairobi. Daar hadden we te maken met
onweerswolken; die kunnen zeer actief zijn. Dus vaak vlogen we er net
langs, maar soms konden we niet anders dan er doorheen. Nairobi-Wil-
son is een vliegveld waar per uur 30 vliegtuigen aankomen en vertrek-
ken. Bijzonder druk, omdat er veel kleine vliegvelden in de bush bevoor-
raad worden met materialen vanaf hier. Het visum moest geregeld
worden op het vliegveld. Daarna door naar een tentenkamp voor de
eerste safari. Een erg mooi gebied in een ontwikkeld land. Treinverbin-
dingen zijn er amper. Maar China heeft vanuit Nairobi een nieuwe
spoorverbinding naar de kust aangelegd voor materieelvervoer vanwege
een tekort aan grondstoffen en aan fruit. Die rails mogen echter alleen
door de Chinezen gebruikt worden en niet door de Kenianen.
Op 4 december vlogen we door naar Ndola in Zambia. De handling
hebben we zelf gedaan. Na de paspoortcontrole en de controle van ba-
gage konden we naar het vliegtuig. Op de groundfrequentie moet je
snel en accuraat praten, want je komt er bijna niet tussen als er zoveel
vliegtuigen willen vertrekken en taxiën. De groundfrequentie gaf echter
aan dat er geen vliegplan was, terwijl we via rocketroute een acknow-
ledged bericht hadden. Maar in afrika werkt internet niet zoals in Europa.
Dus was er eigenlijk geen vliegplan en dus geen goedkeuring. Dan maar
via de radio een poging wagen. Na vijftien minuten proberen en uitleg-
gen, kregen we goedkeuring. Na de start werden we goed begeleid en
vlogen tussen de opbouwende wolken richting Ndola, een mooi en
goed uitgerust vliegveld. Maar het duurde erg lang voordat we geholpen
werden om te tanken.
5 december. We zouden van Ndola naar livingstone vliegen om daar
de Victoriawatervallen te bekijken. Die zijn enorm, maar ook in afrika
was het erg droog waardoor de watervallen voor de helft waren opge-
droogd. Ze bevinden zich op het drielandenpunt van Botswana, Zambia
en Zimbabwe. Naar Zimbabwe vliegen is moeilijk omdat het vliegveld
slecht geoutilleerd is. Maar we moesten wel de grens met Zimbabwe
over en daar hadden we geen visum voor. Dat was geen probleem als
je geld op tafel legt. Toen met de taxi door niemandsland naar Zimbab-
we. Je neemt een taxi die 10 dollar kost, maar na twee kilometer zegt
de chauffeur dat het 10 dollar per persoon is. Ondanks dat er weinig
water omlaag viel, waren de watervallen imposant.
We kregen op 6 december het advies niet direct naar Maun te vliegen,
maar eerst via Kasana in Botswana. Dat moest, omdat we naar Xakanaxa
zouden gaan, een vliegveld bij een tentenkamp. Daar zouden we op sa-
fari gaan. Dus in Kasane geland en binnen 30 minuten waren we weer
in de lucht nadat we de customs voor Botswana hadden geklaard. We
waren echter vergeten de landingsgelden te betalen. Enfin, doorgevlo-
Bijschrift
??
? ?
??
??
leg 1: EDlV (Weeze)-lDSp (Split).
Split. De tempel van amenhotep iii en ramses ii.
Holger Kautz and Marcel Warmerdam (r).prachtige alpenpassage.
Heraklion.
44-45-46-47-48_reisverslag.indd 45 16-03-20 16:31