Pagina 18 van: Piloot en Vliegtuig Editie 04-2013

18 PILOOT EN VLIEGTUIG april 2013

Passie
Alessandro Paleri wordt in 1972 in Milaan gebo-
ren. In 1987 raakt hij verlamd na een duik in het
zwembad. Maar zijn handicap weerhoudt hem er
tot de dag van vandaag niet van om zijn dromen
te verwezenlijken en hij blijft vliegen. Tegenwoor-
dig is hij ruimtevaartingenieur, en woont en werkt
hij in de buurt van het Noord-Italiaanse Varese.

Marco Cherubini wordt in 1973 in Brescia
geboren en heeft sinds 2003 zijn PPL. Erich
Kustatscher ten slotte is de oudste en meest
ervaren piloot van het gezelschap, geboren
in 1950. Tegenwoordig is hij instructeur voor
Volo Diporto e Sportivo, (VDS, Vlieg Plezier en
Sport). Deze club vliegt vanaf het vliegveld bij
Caposile en heeft ook veel gehandicapte pilo-
ten in zijn ledenbestand. Kustatscher is tevens
oprichter en voorzitter van de FIVU (Italian
Federation of Ultralight Flights).

Trainen
Het eerste wat Paleri opmerkt over de vlieg-
shows, is dat er eigenlijk geen verschil bestaat

tussen een normale trainingssessie en de per-
formance tijdens een airshow. Er wordt gedu-
rende de training gekeken of er variaties in de
uitvoer van het programma moeten worden
doorgevoerd, en hoe dit het trainingsschema
beïnvloedt. Deze variaties worden dan eerst
op papier uitgetekend voordat ze in de lucht
geoefend worden. Bovendien wordt er altijd
voldoende afstand ingebouwd tussen de vlieg-
tuigen om de veiligheid van de piloten te ga-
randeren. Het meest wordt er getraind in de
maanden oktober, november, maart en april.

Veiligheid
Inmiddels heeft het trio naast Duitsland ook al
shows uitgevoerd in Spanje en Engeland. De
internationale evenementen waaraan het We-
Fly Team deelneemt, worden gekenmerkt door
strenge en specifieke veiligheidsregels. Dit gold
ook voor de ILA 2012 op vliegveld Schönefeld
in Berlijn. Voor aanvang bespreekt de eventdi-
rector de details, waarbij hij focust op de dis-
playlines, no-fly-zones, speciale procedures die

gelden tijdens het evenement, de minimale af-
stand die moet worden gehouden tot het pu-
bliek, en de minimum aan te houden vlieg-
hoogte. Normaal gesproken vliegt het WeFLy
Team een dag voor de show hetzelfde par-
cours, zodat het een referentiepunt op de
grond kan lokaliseren als visueel houvast. Het
kernwoord voor alle performances is precisie.

Een ander belangrijke pijler is om tijdens
de vliegshows met niet meer dan 35 tot 40
liter benzine te vliegen, wat gelijk staat aan
eenderde van de tankcapaciteit. Zo weegt
het vliegtuig niet meer dan 400 kg en kan
er nog steeds 100 kts (180 km/h) gevlogen
worden. Te veel benzine zou het vliegtuig te
zwaar maken, wat kan leiden tot een boete
van de leiding van het evenement. Mocht het
zo zijn dat er niet geland kan worden op het
evenemententerrein zelf, dan is er altijd een
uitwijkmogelijkheid tot vijf kilometer verderop.
Een ander doel is om zoveel mogelijk in het
zicht van de toeschouwers te blijven tijdens de
performance.

Project Handflight
Ook in België en Nederland wordt aandacht besteed aan de mogelijkheden
voor mindervalide mensen die graag willen vliegen. Het verst gevorderd is
hier het Belgische Belgian Handflight Fund, dat op initiatief van Kris van Nuffel
zowel een Piper PA-28A als ASK-zweefvliegtuig geschikt maakte voor handbe-
sturing.
In navolging hiervan wordt binnen het Project Handflight bij de KLM Aero Club
geprobeerd fondsen te werven om een clubvliegtuig geschikt te maken voor
besturing door mensen met beperkingen aan de onderste ledematen. Ook bij
de Nijmeegse Aeroclub (Nijac) is er een Handflight-project. Hier wordt onder-
zocht of een dergelijk initiatief realiseerbaar is voor paraplegische handcontrols
in de cockpit van een ASK21-zweefvliegtuig.

door: alberto pericoli – Vertaling en bewerking: corien Vos

airshow

16-19_gehandicaptenaerobatics.indd 18 19-03-13 12:01