Pagina 48 van: Piloot en Vliegtuig Editie 03-2023

48 PILOOT EN VLIEGTUIG MAART 2023

BELEVENISSEN Door: Meiko Haselhorst

Een paar dagen eerder. Op de besneeuwde Airport Industrial Road bij
Fairbanks Airport (Alaska) verwijst een niet al te groot bord naar het be-
drijf dat hier gevestigd is: Everts Air, samen met haar dochteronderne-
mingen Everts Air Cargo en Everts Air Fuel. In het dunbevolkte Alaska
zijn het de vliegtuigen die talloze kleine steden en dorpen met de bui-
tenwereld verbinden. Daar is weinig opvallends aan. Maar wat Everts Air
Cargo en Everts Air Fuel uniek maakt: alle soorten vracht en brandstof
worden voornamelijk vervoerd met de Douglas DC-6 en Curtiss C-46.
Ofwel: vliegtuigen die gedeeltelijk tijdens of kort na de Tweede Wereld-
oorlog zijn gebouwd. Daar willen we meer over weten.

“Dus je wilt een portret maken van ons bedrijf”, herhaalt de vriendelijke
dame nadat mijn broer en ik onaangekondigd het kantoor zijn binnenge-
sneeuwd. Ik knik. “Dat zou geen probleem moeten zijn”, zegt ze vervol-
gens tot onze vreugde. “Ik denk echter dat de baas erop staat u per-
soonlijk te spreken.” Des te beter, vinden we. “Vandaag is hij er niet. Wat
dacht je van morgen om twaalf uur?” De afspraak staat. En inderdaad:
de volgende dag stipt twaalf uur zitten we in het kantoor van Rob Everts.
De baas – zelf kapitein op zowel DC-6 als C-46 – zit achter een groot bu-
reau en kijkt op zijn scherm. Achter hem bieden de grote ramen een uit-
stekend uitzicht over de luchthaven. Op een steenworp afstand van de
landingsbaan is een reeks klassieke toestellen zichtbaar. En alsof Everts
het voor ons heeft besteld, strijkt op dat moment een DC-6 op de baan
neer. Sneeuw dwarrelt omhoog. “Dus jullie zijn geïnteresseerd in onze
vloot?”, zegt Everts. Om er meteen aan toe te voegen: “In Europa hou-
den ze van oude toestellen, toch? Ik kan je vertellen: dit is geen muse-
um. We leven van deze oude vliegtuigen. En we gebruiken ze omdat ze
voor onze handel heel geschikt zijn.”

IN OPSLAG
Everts-medewerker Robert Ragar trekt een oranje veiligheidsvest aan,
gooit ons twee exemplaren toe en neemt ons mee het terrein op. Het
eerste wat ons opvalt is een oude Fairchild C-119, weggestopt achter
stapels banden. Een gevleugelde schedel siert de besneeuwde boeg
van de machine, met ‘Know Fear’ eronder geschreven. Ragar: “Dit vlieg-
tuig heeft tot het midden van de jaren negentig voor ons gevlogen.
Daarna hebben we het buiten gebruik gesteld omdat het economisch
niet meer zinvol was: te hoge onderhoudskosten, te weinig capaciteit.”
Jaren later was er nog een poging om ‘Know Fear’ weer operationeel te
krijgen. Dat liep op niets uit. “Ik vlieg nooit meer met dit ding!”, foeterde
de piloot volgens Ragar na een testvlucht. Daarmee viel het doek voor
de C-119. Behalve de Fairchild zien we talloze andere afgeleefde vlieg-
tuigen, voornamelijk van het type DC-6. Sommige zijn nog intact, andere
missen propellers, motoren of zelfs vleugels. Rager: “Ik heb geen idee
hoeveel van deze halve vliegtuigen we hier hebben, maar we houden
ze allemaal. Ze zijn onze reserveonderdelenopslag.”

Er staan ook een paar Curtiss C-46’s op het asfalt – luchtwaardig en nog
steeds in gebruik. We mogen erin plaatsnemen. “Vaak heb je hier in de
cockpit een heel mooi zicht rondom”, zegt Ragar. Vandaag alleen niet.
Een dikke laag sneeuw ligt op de ruiten en hult alles in een zwak licht. In
het ruim kunnen we een kijkje nemen bij de speciale tanks waarin
brandstof wordt vervoerd. Het is duidelijk dat deze C-46 wordt ingezet
voor Everts Air Fuel. We horen dat de eerste C-46’s eind jaren zeventig
uit Japan werden gehaald, waar de Amerikanen ze na de Tweede We-
reldoorlog hadden afgeleverd voor de wederopbouw van het land. Op
een van de toestellen komt deze geschiedenis tot uiting in de vorm van

Een van de actieve C-46’s van Everts Air. Luchtvaartpionier Howard Hughes was eigenaar van deze DC-6.

De viermotorige DC-6 is het werkpaard van Everts Air. Directeur en gezagvoerder Rob Everts.

46-47-48-49_alaska.indd 48 14-02-2023 11:41