Pagina 53 van: Piloot en Vliegtuig Editie 01-2017

PILOOT EN VLIEGTUIG januari 2017 53

‘roberto’ uit Muxtamel. De Sierra de Prades (in de buurt van reus). Costa Brava.

De botanische tuinen van St Feliu (Costa Brava).

nieuwe frequenties, maar blijven vriendelijk en geduldig. Ze kunnen ons
zien en we vliegen dus uiterst secuur van reporting point naar reporting
point. Dat schijnt hen gerust te stellen.
een van de mooiste uitzichten hier is de Sierra de Prades: een lange
scherpe gekartelde bergkam. Bij Mataro kunnen we de kust weer volgen
en vliegen dan in volle bewondering langs de Costa Brava. Wát een ver-
schil met de Costa Blanca!
Kleine baaitjes, witte stadjes, prachtige begroeing… en een azuurblauwe
zee. Lloret de Mar, Tossa, Tamariu… We gaan even door tot estartit,
draaien landinwaarts, melden ons bij echo en landen op Girona om hier
vier dagen te blijven. Goede service, maar erg duur.
Leuk detail is dat een van de handling agents ons met de absurde offer-
te van € 150 wel gratis ijsblokjes aanbiedt! als voor een commerciële
kist. Wij vinden een andere agent voor € 70. Dit is trouwens de enige
dure stop; de rest is best redelijk.
een paar dagen later merken we dat het nabijgelegen veld ampuriabra-
va een betere keuze was geweest. De officiële runwaylengte is daar 495
meter, te kort voor onze volgeladen ju. Maar in werkelijkheid hebben ze
daar 800 meter, lang zat.
Weer huren we een autootje en brengen vier dagen als echte toeristen
door: botanische tuinen, romeinse ruïnes, het huis van Salvador Dalí.

donderdag 2 jUni
Het weer lijkt niet al te best, maar ons wordt verzekerd dat het ten wes-
ten van Girona overal CaVOK is, dus we gaan. Om de 9.000 ft te berei-
ken moet dit langzame kistje verscheidene orbits maken door en om de
zware bewolking; het duurt eeuwen, zo lang zelfs dat een bezorgde aTC

ons vraagt of we de weg wel weten. uiteindelijk komen we er wel, en
dan vervolgen we de tocht naar andorra ‘on top’, in schitterend weer.
‘andorra’ is eigenlijk La Seu d’urgell, in de vallei ten zuiden van het mi-
nistaatje. je kunt het veld van verre zien, en de baan ligt op een smalle
heuvel. een leuke approach die wel een extra orbit vergt om snel te
kunnen dalen. Ook hier weer een groot en beminnelijk vliegveld, maar
nauwelijks verkeer. Het stadje is bijzonder leuk om in te verblijven.

Vrijdag 3 jUni
Daags erna vertrekken we naar een ander veld in de Pyreneeën, Sta Ci-
lia de jaca.
andorra La Seu ligt op 2.600 ft, dus het is zaak snel te klimmen naar
8.000 ft om door de smalle doorgang de vallei uit te komen. ik overweeg
nog even om een orbit te maken, maar ju klimt opeens sneller dan ik
dacht en ik wring me precies tussen de steile bergkammen door. Wat volgt
is een van de mooiste routes in dit gebied: besneeuwde bergen rechts,
mooie valleien links en onder ons verschillende diepblauwe meren.
Sta Cilia is een leuk veld. je kunt er logeren, er is een zwembad en een
heel goed restaurant. in de omgeving zijn leuke stadjes.
Maar wij gaan toch maar door, want marginaal weer achtervolgt ons op
deze reis. We vliegen over het ons inmiddels bekende Pamplona en vol-
gen dezelfde route als op de heenweg, maar dan in omgekeerde rich-
ting. eenmaal in Frankrijk volgen we de kust; we moeten tot 1.000 ft
zakken om de grond te kunnen blijven zien. en juist op deze hoogte,
tussen zee en land, is het weer vervelend schudden. Op deze vrijdag-
middag kan er nog militaire activiteit zijn, maar aTC houdt ons perfect op
de hoogte.

Lloret de mar.

50-51-52-53-54_reisverslagvancleef.indd 53 19-12-16 13:56