Pagina 59 van: Piloot en Vliegtuig Editie 01-2014
PILOOT EN VLIEGTUIG januari 2014 59
grand Canyon South te vliegen, een trip van veertig minuten. Hender-
son airport ligt op 4.500 ft en al snel moet je bergen over met een piek
van 5.092 ft. Daarbij moet je onder Class B blijven, als het even kan on-
der 6.000 ft.
ik gebruik air nav Pro op de iPad, maar het is toch nodig om de meest
recente kaarten aan boort te hebben omdat er toch nog kleine maar ui-
terst belangrijke verschillen zijn. Had ik deze kaarten niet gehad, dan was
ik zo Class B gevlogen, wat me waarschijnlijk mijn uS-licentie zou heb-
ben gekost. ik heb mijn vliegplan ook steeds met een ervaren lokale pi-
loot besproken omdat ik alleen vloog.
Bij vertrek op Henderson airport moet je letterlijk een soort ravijn uit-
klimmen (‘over the ridge’) met alle turbulentie en schokken van dien. ik
dacht dat ik Belgische schokken gewend was, maar die vallen in het niet
vergeleken met dit! Temperatuur van 33°, leanen bij vertrek op 4.500 ft.
Zonder gordel zit je letterlijk met je hoofd tegen het dak. eerst denk je
dat je er niet gaat komen, tot de opwaartse bergwind je tot 1.000–
1.300 ft/min laat stijgen.
eenmaal over de top het omgekeerde effect. je moet blijven doorstij-
gen, maar op je variometer staat nu -500 tot -700 ft/min. Beangstigend,
al ligt er achter die berg een uitgestrekte zoutvlakte waar je overal kunt
landen. ik kon het niet laten even de motor op idle te zetten en rond te
cirkelen naar beneden, tot ik de autosporen zag staan van menig joy-ri-
ders.
Het was zalig, full power terug naar boven, al liggen de klimprestaties bij
dit soort omstandigheden weer heel wat lager dan in België. laat staan
dat je dan ook nog eens vier personen aan boord zou hebben en volge-
tankt zou moeten vertrekken. Vorig jaar is op die manier nog een hele
familie verongelukt tijdens een go-around op Henderson met een te
zwaar beladen vliegtuig. Ze laten je dus niet voor niets de weight & ba-
lance invullen die dan ook voor vertrek afgetekend wordt door de club.
Geen GrAnd CAnyon
De radio is ondertussen een plezier. je hoeft je nooit echt af te melden
bij het wisselen van frequenties van bijvoorbeeld ground naar Tower, en
de aanmelding geeft direct alle info weer: wie ben ik, waar ben ik, waar
ga ik naartoe. nog een aTiS letter van een airport in de buurt en niets
kan nog misgaan. je kunt ook ‘flight following’ vragen waardoor je vectors
ontvangt (richting en hoogte) en je VFr -vlucht herleid wordt tot een
soort iFr. een fantastisch vangnet indien nodig, maar wel een beetje saai.
Toen bleek dat grand Canyon gesloten was (shutdown day in de VS van
2 oktober 2013), heb ik mijn plan aangepast en ben ik naar red rocks
gevlogen. even door klasse B las Vegas die me nog een ‘overhead’ over
de strip gunde. ik was ‘in de wolken’.
retour Henderson na een kleine twee uur vliegen. Ondertussen gaf de
aTiS 240° 22kts/gusting 26. ik kreeg alweer een clearance voor een ‘di-
rect to Base 17r’, dus downwind overslaan en rechtstreeks op base vlie-
gen. er stond ondertussen bijna full cross op de 17 r, en dat op een
density altitude van 5.255 ft. De remedie? 20° flaps, goed de speed er
in houden en netjes op één pootje neerzetten. Francis, mijn Belgische
instructeur van weleer, zou trots geweest zijn omdat de Belgen de eer
hoog te houden hebben in las Vegas, althans wat betreft het vliegen.
eenmaal ‘runway vacated’ moet je echt stoppen achter het holding point
en expliciet de route vragen aan ground control. Die route is steeds ver-
schillend. Op het platform moet je het vliegtuig snel vastbinden, anders
gaat die echt ‘vliegen’.
betAAlbAAr
De prijs van dit alles ligt op ongeveer dertig tot veertig procent van wat
je in europa kwijt bent. Dit komt vooral door de lage brandstofkosten
van uS $ 5,38/uS gal (rond de 1 euro per liter) voor 100ll, nog steeds
de standaard in de VS. Hopelijk zie ik een van jullie hier eens opduiken.
go for it!
Short final 17r Henderson airport (HnD). Vermont north, overhead safety landing.
Concentratie: drie parallelbanen.
56-59_flyingintheusa.indd 59 17-12-13 11:28